Afsluiter

Lieve mensen, ik was in de veronderstelling dat ik dit al een paar dagen geleden geplaatst had. Niet dus.. Hier is die alsnog! Liefs x 

Vandaag heb ik een beetje uitgeslapen. De indrukken en gebeurtenissen van gister hebben veel losgemaakt. Mijn lijf zegt nu duidelijk: Ho. Even rusten jij..
Gisterochtend heeft een vrouw (24) die dicht bij mij staat een zelfmoordpoging gedaan.. De wanhoop, de onwetendheid, de sleur van 4 maanden iedere dag die hetzelfde is en dat ze haar man al 2 jaar niet gezien heeft hebben haar gister overgenomen. Gelukkig was de dokter er snel bij en leeft ze nog. Ik ben haar gister samen met een paar teamleden en haar dochter (4) en neef naar het ziekenhuis gegaan. Wat heftig en wat naar. Er heerst verdriet in het team van de helpers en daardoor bij mij. Ik heb zulke goede vrienden gemaakt hier. De gedachte dat ik hen moet achterlaten breekt me op.. Ik weet al zeker dat ik terug ga komen. Heel snel ook. 
Mijn normale leven oppakken na dit is voor mij onmogelijk.. Er is zoveel te doen voor die mensen.. Ik kan niet teruggaan en niets doen!
Morgenavond om 20u zit ik weer op de Ferry naar Piraeus waarna ik doorga naar Athene om het vliegtuig naar Eindhoven te pakken. Een deel van mij kan niet wachten weer in m'n eigen bed te slapen en even tot rust te komen.. Het wordt dus allemaal nog vervolgd. Zeker weten